مرکز سازه های قاب فلزی سبک LSF

سیستم ساختمانی LSF دارای مزایای بسیاری نسبت به سازه های متعارف از قبیل سازه های بتنی و فولادی رایج می باشد. طراحی بسیار آسان تر نسبت به دیگر سازه ها، تولید پیش ساخته، عملیات اجرایی کمتر، سرعت در نصب، کاهش قابل توجه هزینه های اجرایی ساختمان، نیروی کار بسیار کمتر، کاهش مصرف انرژی، راحتی بسیار زیاد در تعمیر و نگهداری، پایداری سازه ای و رفتار لرزه ای بسیار مناسب، توانایی تغییر و جابجایی آسان در بخش های سازه و ساختمان، تخریب بسیار آسان، بازیافت کامل تمام مصالح به کار رفته و فقدان نخاله در حین ساختمان و پس از تخریب تعدادی از مزایای این سیستم ساختمانی می باشند؛ اما باید توجه داشت که مزیت هر پدیده ای در شرایط خود قابل سنجش هست و هیچ پدیده ای همانطور که خود محض نبوده و اصل عدم قطعیت در مورد آن ها صادق است، دارای مزایای محض نبوده و همواره مزایای آن ها مطلق می باشند.

ساختمان های LSF به نسبت نوع طراحی سازه ای دارای محدودیت هایی در ارتفاع می باشد که برای ساختمان های بلند مناسب نبوده و نمی توان از آن به صورت سازه ای باربر استفاده نمود اما در کنار سازه ی اصلی که می تواند از هر نوع سازه ای با توانایی بلندمرتبه سازی باشد، به عنوان سازه های غیربار در میانقاب ها(Infillwall) و تیغه های جداکننده داخلی(Partition) یا دیوارهای پوشش خارجی(Curtainwall) از آن استفاده نمود که در این صورت تأثیرات بسزایی در رفتار لرزه ای سازه، سبکی سازه، صرفه جویی اقتصادی، صرفه جویی انرژی و تعمیر و نگهداری ساختمان خواهد داشت. به همین علت سازه های LSF در هر موقعیتی نسبت به نوع شرایط حاکم می تواند مزایای خود را در اختیار مهندسان و معماران قرار دهد.

فلسفه LSF به بیان ماهیت، علل و استدلال ظهور و توسعه تکنولوژی LSF و شایستگی ها و بایستگی های گسترش و استفاده به عنوان یک گزینه ی مطلوب در امر ساخت می پردازد.

سازه های قاب فلزی سبک LSF به سبب ساختار مدولاری که دارند راه حل بسیار ایده آلی برای معماران حرفه ای می باشند. مدولاریزاسیون ساختمان ها امروزه در جهت افزایش سرعت مدیریت ساخت، به حداقل رساندن نخاله ها و پرت مصالح ساختمانی، صرفه جویی اقتصادی و تأثیر بصری آن از نظر زیبایی شناسی، دارای اهمیت بسیار زیادی می باشد. به طوری که سازندگان مصالح در کشورهای پیشرفته با هماهنگی یکدیگر درحال مدول کردن تمام مصالح ساختمانی هستند تا از سازه گرفته تا نازک کاری ساختمان از الگوهای مدولار یکسانی پیروی نمایند. سازه های LSF و کلاً سازه هایی که به صورت فریمینگ (قاب های مدولار) نظیر سازه های چوبی یا سازه های فضایی می باشند دارای ماهیت مدولار بوده و هماهنگی بسیار دقیقی با طراحی مدولار دارند.

نخستین ساختمان LSF در 10 طبقه 2012

شرکت NUCONSTEEL امریکا

یکی از بهترین الگوهای ساختمانی برای بنای جدید، بدون اشغال اراضی محیط زیست برای بنا و هزینه های توسعه ی زیرساختی و خدمات شهری، افزایش طبقه بر روی ساختمان های موجود می باشد. برای این منظور روش های ساختمانی محدودی را می توان به کار بست که هرکدام دارای مسایل مخصوص به خود هستند. روش هایی مانند الوارهای چوبی، پروفیل های بسته مانند قوطی ها، اسکلت فلزی و قاب سبک فولادی LSF را برای توسعه ی طبقات ساختمان های موجود می توان به کار گرفت. اما می‌توان گفت سیستم ساختمانی LSF مطلوب ترین روش افزایش طبقه بر روی ساختمان های موجود می باشد.

با وجود مزایای بسیار زیاد توسعه‌ی بنا با سیستم قاب سبک فولادی، در صورت بی توجهی به اتصال دو ساختمان موجود و ساختمان قاب سبک فلزی، مزایای آن بی اثر شده و به ساختمانی خطرآفرین تبدیل می گردد. اتصال دیوارهای LSF‌ به ساختمان موجود، حساس ترین مرحله ی طراحی و اجرای اضافه طبقات بر روی ساختمان های موجود می باشد. به طوری که اگر این مرحله با دقت و حساسیت انجام نگیرد، هم موجب آسیب رسانی به بنای موجود و هم توسعه‌ی ناامن و خطر آفرین بر روی ساختمان موجود می گردد.  چنانچه این قسمت از پروژه به درستی انجام نگیرد، تمام دقت محاسباتی و اجرایی مراحل بعدی بی اثر شده و ساختمانی ناامن ایجاد می گردد. بنابراین برای اتصال ساختمان LSF به ساختمان موجود باید الزامات سازه ای رعایت شوند.